You are currently viewing Słów kilka o Szkaplerzu

Słów kilka o Szkaplerzu

          Szkaplerz karmelitański NMP z Góry Karmel jest ściśle związany z historią i duchowością Zakonu Karmelitańskiego. Według tradycji Matka Boża objawiła się św. Szymonowi Stock, Generałowi Zakonu Karmelitańskiego w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. i powiedziała: Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twojego Zakonu. Kto w nim umrze nie dozna ognia piekielnego. Przywileje i łaski Szkaplerza św. były potwierdzone wielokrotnie przez papieży. Potwierdzili je: Klemens VII (bullą z dnia 12 sierpnia 1530 r.), Pius V, Grzegorz XIII, Paweł V, Klemens X, a nabożeństwo szkaplerzne polecali wiernym: Pius XI, Pius XII (1951), Paweł VI, Jan Paweł II (2001).

 

Znaczenie duchowe Szkaplerza

  • Szkaplerz jest Szatą Maryi, jest znakiem pokuty i nawrócenia.
    Kto przyjmuje Szkaplerz św., wyrzeka się złego ducha, odnawia przyrzeczenia Chrztu św. i oddaje się Maryi jako Jej dziecko. Kto przyjmuje Szkaplerz, przyjmuje, jak św. Jan Apostoł pod Krzyżem, Maryję do siebie, by żyć w zjednoczeniu z Nią i Jej służyć
  • Szkaplerz oznacza poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i naśladowanie Jej cnót,
    szczególnie cnoty czystości i pokory. „Niech wszyscy noszący Szkaplerz św., który jest pamiątką otrzymaną od Matki Bożej, widzą w nim oznakę poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Dziewicy” (św. Jan Paweł II).
  • Szkaplerz oznacza przymierze przyjaźni z Maryją,
    w którym Ona zobowiązuje się dopomóc nam do zbawienia i uświęcenia, a my zobowiązujemy się do Jej naśladowania, służenia Jej i rozszerzania Jej czci.
  • Szkaplerz oznacza habit Zakonu poświęconego służbie i czci Matki Bożej.
    Przyjmując Szkaplerz, pragniemy odtąd żyć tym samym duchem Karmelu, pełnić tę samą misję i żyć w zjednoczeniu z Maryją, dla Maryi, przez Maryję i w Maryi.

     

Obietnice szkaplerzne

Cała maryjna tradycja Karmelu wiąże ze Szkaplerzem św. dwie wielkie obietnice  Maryi i dwie łaski, które z nich wypływają:

  • Kto w Nim umrze nie dozna ognia piekielnego (słowa Matki Bożej wypowiedziane do św. Szymona).
    Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św. pomoc na drodze zbawienia.
  • Wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci.
    Jest to tak zwany przywilej sobotni. Matka Boża zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca (bulla pap. Jana XXII w 1322 r.), tym, którzy nosząc Szkaplerz, zachowają czystość według stanu i wierność modlitwie: Ja, Matka w pierwszą sobotę po ich śmierci miłościwie przyjdę do nich i ilu ich zastanę w czyśćcu, uwolnię i zaprowadzę ich na świętą Górę żywota wiecznego.
  • Maryja obiecuje nas wspierać na drodze naśladowania Chrystusa,
    a zwłaszcza w godzinę naszej śmierci, pomóc nam w ostatecznej walce o wieczne zbawienie.
  • Uczestnictwo w dobrach duchowych całego Zakonu karmelitańskiego za życia i po śmierci
    (w Mszach św., pokutach, modlitwie i ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu, jednoczy z sobą w jedną Rodzinę tych, którzy przyjmują Szkaplerz św. Tworzący erygowaną prawnie wspólnotę Bractwa Szkaplerznego korzystają także z daru odpustów zupełnych.

 

Zobowiązania szkaplerzne

Aby dostąpić spełnienia wielkich obietnic związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:

  • Zobowiązujemy się do troski o swoje zbawienie.
    Podstawowymi wymaganiami dla otrzymania pierwszej obietnicy są: staranie się o swoje zbawienie, zachowywanie przykazań Bożych i kościelnych, unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce uświęcającej. Jest to także świadome i dobrowolne podejmowanie wyrzeczeń, umartwień i pokut w celu przezwyciężenia zła, wynagrodzenia Bogu i uświęcenia bliźnich.
  • Zobowiązujemy się do zachowania czystości według stanu, naśladowania cnót Matki Bożej i starania się o świętość życia,
    aby móc za Jej wstawiennictwem być wybawionym z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci. Codziennie należy więc poświecić jakiś czas na rozmyślanie nad życiem Maryi i nad Jej sposobem służby Bogu (np. w tajemnicach Różańca św.), by umieć Ją naśladować.
  • Zobowiązujemy się do codziennej modlitwy, zwłaszcza maryjnej.
    Codzienne odnawiamy poświęcenie się Maryi przez modlitwę nadaną w dniu przyjęcia Szkaplerza przez kapłana (zazwyczaj jest to: Pod Twoją obronę, Witaj Królowo lub 3 Zdrowaś Maryjo).
  • Zobowiązujemy się do życia duchem i misją Zakonu Karmelitańskiego, z uwzględnieniem charakteru naszego powołania a w jedności z całym Zakonem,
    zobowiązujemy się raz w roku odprawić w dniach od 7 do 15 lipca nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej (prywatnie lub wspólnotowo) i w dniu 16 lipca, w samą Uroczystość, przystąpić do Sakramentów świętych, by otrzymać odpust zupełny, ofiarowany za siebie lub za zmarłych.

 

Wskazania dotyczące Szkaplerza

Aby godnie przyjąć i nosić Szkaplerz św., należy:

  • przygotować się duchowo przez pojednanie z Bogiem, Spowiedź i Komunię św.
    (gdyż stan łaski uświęcającej jest warunkiem otrzymania odpustu cząstkowego w dniu przyjęcia Szkaplerza św., a odpustu zupełnego w dniu wstąpienia do Bractwa Szkaplerznego),
  • poprosić kapłana o poświęcenie i nałożenie Szkaplerza w swojej parafii lub klasztorze karmelitańskim.
    Każdy kapłan i diakon katolicki może błogosławić i nałożyć Szkaplerz
    karmelitański według zatwierdzonego Obrzędu. Kapłan wyznacza także codzienną modlitwę.
  • Szkaplerz nosimy na szyi tak, aby jedna jego część spoczywała na piersi, a druga na plecach
    (można go potem samemu zastąpić medalikiem szkaplerznym).

Informacje te podajemy w związku z tym, że w czasie wielkopostnych parafialnych rekolekcji będzie możliwość przyjęcia szkaplerza. Zachęcam do pochylenia się nad tym tekstem. Rozważenia zobowiązań związanych z jego przyjęciem, a szczególnie rozważenia korzyści płynących z jego przyjęcia, na drodze naszego zbawienia. Pamiętajmy, Maryja  obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św. pomoc na drodze zbawienia. 

Jerzy Senderek TChr
proboszcz